این سند رسمی و سری با مهر جمهوری عراق، در تاریخ (١٩٨٣/١٢/١) و از طرف «فرماندهی نیروهای مسلح – دبیرخانه» صادر شده و به «مدیریت بخش شیمیایی» فرستاده شده است. موضوع آن به صراحت در مورد استفاده از «عوامل شیمیایی» یعنی عوامل شیمیایی است.
١. از تولید عوامل شیمیایی موجود برای دستیابی به یک نیروی ضربتی گسترده در صورت لزوم استفاده و بهره‌برداری کنید.
٢. تمام تلاش‌های ممکن را برای تولید سریع عوامل سمی در مقادیر زیاد به کار ببرید تا به عنوان یک عامل بازدارنده ناگهانی علیه نیروها و تمرکزهای دشمن در شهر اصلی استفاده شود. چنین مؤلفه‌ای باید از ظرفیت تخریب بالایی برخوردار باشد.
تحلیل محتوا و ابعاد سند:
١. سطح محرمانه‌بودن و مقام صادرکننده:
سند با عنوان «کاملا محرمانە وخصوصی» صادر شده که به بالاترین سطح طبقه‌بندی اطلاعاتی اشاره دارد، و این نشانگر اهمیت و حساسیت شدید موضوع است. همچنین تأکید شده که این دستور از سوی «السید رئیس القائد العام للقوات المسلحة» صادر شده که در سال 1983، صدام حسین این مقام را برعهده داشت. بنابراین این سند عملاً دستور مستقیم صدام حسین برای استفاده از سلاح شیمیایی است.
٢. موضوع سند: استفادە از سلاح شیمیایی:
سند به روشنی در بند اول خواستار بهره‌برداری از «الإنتاج الحالي للعوامل الكيماوية» است. یعنی از تولیدات فعلی عوامل شیمیایی بهره‌برداری شود و آموزش‌هایی برای کاربرد آن‌ها در هنگام ضرورت داده شود.
در بند دوم همە تواناییها برای درست کردن در اسرع وقت و استفاده بیشترین مواد سمی در این عوامل برای بکار گیری اشاره شده و اینکه این مواد شیمیایی در برابر دشمن و مناطق تجمع آنان استفاده شوند.
٣. هدف استفاده:
هدف استفاده، در چارچوب مقابله با تهدیدات مرزی دشمن و جلوگیری از حملات احتمالی عنوان شده است. اما واژه‌هایی مانند “الرد على تحشدات العدو” بسیار کلی هستند و از آن می‌توان استنباط کرد که این مجوز برای استفاده تاکتیکی و تهاجمی از تسلیحات شیمیایی در سطح میدانی نیز می‌تواند تلقی شود همانطور کە دیدیم هەزاران نفر غیر نظامی مورد حملات شیمیایی قرار گرفتند بخصوص در کوردستان.
٤. تاریخ سند و همزمانی با جنگ ایران و عراق:
در دسامبر 1983 (١٢/٤/١٩٨٣)، جنگ ایران و عراق در میانه راه خود قرار داشت و عراق به‌طور فزاینده‌ای در حال روی آوردن به استفاده از تسلیحات ممنوعه برای مقابله با پیشروی نیروهای ایرانی بود. این سند یکی از شواهد کلیدی است که نشان می‌دهد استفاده از تسلیحات شیمیایی بخشی از سیاست رسمی و فرماندهی ارتش عراق در سطح عالی‌ترین مقام بود.
٥. موقعیت در چارچوب حقوق بین‌الملل:
این سند نقض آشکار پروتکل 1925 ژنو در مورد منع استفاده از تسلیحات شیمیایی است. چنین دستوری از سوی صدام حسین، می‌تواند به عنوان مدرک مستند در دادگاه‌های بین‌المللی برای اثبات جنایات جنگی یا جنایت علیه بشریت مطرح شود.
نتیجه‌گیری تحلیلی:
این سند، دستور مستقیم و رسمی از سوی صدام حسین در دسامبر 1983 برای استفاده از تسلیحات شیمیایی علیه دشمن (که به احتمال قوی ایران در خلال جنگ بوده است) را تأیید می‌کند. محتوای آن نه تنها استفاده از این سلاح‌ها را مجاز می‌شمارد، بلکه خواستار تسریع آموزش و آماده‌سازی برای بهره‌برداری عملیاتی از آن‌ها شده است. این مدرک نقش صدام در صدور فرمان استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی را به‌طور مستند نشان می‌دهد و در تحلیل جنایات رژیم بعث در چارچوب عدالت انتقالی و پیگرد حقوقی بسیار ارزشمند است. اینو ترجمە کامل و دقیق کوردی و انگیسی و عربی
Leave feedback about this